Description : Description : Description : Description : Description : Description : Description : F:\Site\www.ludovictrarieux.org\img\fr1.gif

Description : Description : Description : Description : Description : Description : Description : F:\Site\www.ludovictrarieux.org\img\spanien.gif

Description : Description : Description : Description : Description : Description : Description : F:\Site\www.ludovictrarieux.org\img\it1.gif

 

Home

 

Διεθνές Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ludovic-Trarieux 2018

Ludovic-Trarieux International-Human Rights Prize 2018

Prix International des Droits de l'Homme Ludovic-Trarieux 2018

Premio Internacional de Derechos Humanos Ludovic Trarieux 2018

Premio Internazionale per i Diritti Umani Ludovic Trarieux 2018

Internationalen Ludovic-Trarieux-Menschenrechtspreis 2018

Prêmio Internacional de Direitos Humanos Ludovic Trarieux 2018

Ludovic Trarieux Internationale Mensenrechtenprijs 2018

 

 από το 1984

 

«Το αφιέρωμα των δικηγόρων σε δικηγόρο»

“The award given by lawyers to a lawyer”

“L’hommage des avocats à un avocat ”

“El homenaje de abogados a un abogado

“L'omaggio degli avvocati ad un avvocato”

“Die Hommage von Anwälten zu einem Anwalt”

« De award gegeven door advocaten aan een advocaat »

 

THE LUDOVIC-TRARIEUX PRIZE 1985 (PDF)

 

Το 23ο Διεθνές Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ludovic -Trarieux 2018 απονεμήθηκε στην

 

Home

 

Nasrin Sotoudeh

Ιράν

 

 

Το 23  Διεθνές Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ludovic -Trarieux 2018 απονεμήθηκε

στην Nasrin Sotoudeh.

 

Το 23ο «Διεθνές Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ludovic -Trarieux 2018» απονεμήθηκε την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου στα Δικαστήρια του Παρισιού στην Ιρανή δικηγόρο Nasrin Sotoudeh, 55 ετών, που σήμερα κρατείται στην φυλακή Evin στην Τεχεράνη, η οποία ήταν δικηγόρος ακτιβιστών των δικαιωμάτων των γυναικών, δημοσιογράφων, πολιτικών και συναδέλφων της, όπως ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης Shirin Ebadi.

 

Ως δικηγόρος, το 2003, η Nasrin Sotoudeh Langroudi, 55 ετών, έγινε ενεργό μέλος του Κέντρου για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και της Εταιρείας για την Προστασία των Δικαιωμάτων των Παιδιών. Ειδικευόταν στα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών, ενώ συνέχιζε να γράφει άρθρα σχετικά με αυτά τα θέματα.

 

Συνελήφθη για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2010 με σειρά κατηγοριών, συμπεριλαμβανομένης της «προπαγάνδας κατά του κράτους» και της «συνεργασίας με το Κέντρο για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».  Στις 9 Ιανουαρίου 2011 καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλάκισης , ενώ μια πρόσθετη 20ετής απαγόρευση άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος την εμποδίζει να ταξιδεύει εκτός της χώρας έως ότου ολοκληρωθεί η ποινή της. Τον Σεπτέμβριο του 2011, το Εφετείο μειώνει την ποινή της Sotoudeh από 11 έτη σε 6 και την απαγόρευση άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος από 20 σε 10 έτη. Μετά από τρία χρόνια, στις 18 Σεπτεμβρίου 2013, απελευθερώθηκε από την φυλακή Evin, πριν από την πρώτη επίσκεψη του Προέδρου Ρουχάνι στις Ηνωμένες Πολιτείες.

 

Στις 18 Οκτωβρίου 2014: Το δεύτερο τμήμα του πειθαρχικού συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου του Ιράν απαγορεύει στη Sotoudeh την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος για τρία χρόνια. Στις 21 Οκτωβρίου, η Sotoudeh ξεκινά καθημερινή καθιστική διαμαρτυρία μπροστά από τον Δικηγορικό Σύλλογο για να διαμαρτυρηθεί για την απόφαση που της στερεί την άσκηση του επαγγέλματός της. Τέλος, τον Ιούνιο του 2015, η άδεια άσκησης επαγγέλματος  επαναφέρεται, αλλά όχι για πολιτικές  υποθέσεις ή υποθέσεις σχετικές με τα μέσα ενημέρωσης.

 

Από το 2018, η Nasrin Sotoudeh εργάστηκε ως δικηγόρος υπεράσπισης για τις γυναίκες που κατηγορούνται για παραβίαση του υποχρεωτικού νόμου του Ιράν που τους επιβάλλει να καλύπτουν το κεφάλι τους με μαντίλα. Στη συνέχεια, η Nasrin Sotoudeh συνελήφθη ξαφνικά στις 13 Ιουνίου 2018 και μεταφέρθηκε στη φυλακή Evin, όπου πληροφορήθηκε ότι καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση αφού ερημοδικάστηκε για απροσδιόριστες κατηγορίες. Ξεκίνησε απεργία πείνας στις 25 Αυγούστου, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την παρενόχληση της οικογένειάς της και των φίλων της. Ο σύζυγός της, Reza Khandan, συνελήφθη στις 4 Σεπτεμβρίου 2018.

 

Επίσης, βραβεύτηκε με το βραβείο Ζαχάρωφ το 2012. 

 

Η επιτροπή των 25 Ευρωπαίων δικηγόρων, που εκπροσωπούν τους κύριους ευρωπαϊκούς δικηγορικούς συλλόγους και τις μεγάλες δικηγορικές οργανώσεις που αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα: το Άμστερνταμ, το Βερολίνο, το Μπορντό των Βρυξελλών, η Γενεύη, το Παρίσι, το Λουξεμβούργο, η Unione forense per la tutela dei diritti dell’uomo (Ρώμη), το IDHAE και η Union Internationale des Avocats (UIA) συνήλθαν στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου του Παρισιού και απηύθυναν  έκκληση προς τις αρχές για άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση.

 

 

Η ειδική αναφορά της κριτικής επιτροπής του βραβείου Ludovic Trarieux που απονέμεται ετησίως σε έναν δικηγορικό σύλλογο που απεικόνισε με τη δράση του, το έργο του ή τα βάσανά του την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απονεμήθηκε για το 2018 στον δικηγορικό σύλλογο του Ντιγιάρμπακιρ (Diyarbakir Barosu).

 

Description : Home
BAR OF THE YEAR

 

 

Κατάλογος των μελών της Κριτικής Επιτροπής

 

Πρόεδρος Bertrand Favreau,

 

Πρόεδρος Christian Charriere-Bournazel,

Πρόεδρος Francis Teitgen,

Πρόεδρος Jean-Marie Burguburu,

Πρόεδρος Pierre Sculier,

Πρόεδρος Anton Giulio Lana,

Πρόεδρος Yves Oschinsky,

Πρόεδρος Guilherme Figueiredo

 

Πρόεδρος Bernard Quesnel,

Adrie van de Streek,

Agaath S. Reijnders-Sluis,

Marie Berger,

Saskia Ditisheim,

Laurence Azoux-Bacrie,

Marie-France Guet,

Nathalie Korchia,

Julie Goffin,

Brigitte Azema-Peyret,

Carlos Fatàs Mosquera,

Christophe Pettiti,

Federico Cappelletti,

Francesco Rosi,

Frédéric Krenc,

Hans Gaasbeek,

Jean-Jacques Uettwiller,

Thierry Bontinck.

 

Το βραβείο που απονέμεται από δικηγόρους σε δικηγόρους

 

Από το 1984, τοΔιεθνές Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ludovic -Trarieux” απονέμεται σεδικηγόρο, ανεξαρτήτως ιθαγένειας ή δικηγορικού συλλόγου, ο οποίος μέσα από την καριέρα του έχει απεικονίσει, με τη δραστηριότητά του ή τις ταλαιπωρίες του, την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την προώθηση του δικαιώματος υπεράσπισης, την υπεροχή του νόμου και τον αγώνα κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας σε οποιαδήποτε μορφή “.

 

Από το 2003, το βραβείο απονέμεται κάθε χρόνο σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Δικηγορικού Συλλόγου του Bordeaux, του Ινστιτούτου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Δικηγορικού Συλλόγου του Παρισιού, του Ινστιτούτου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Δικηγορικού Συλλόγου των Βρυξελλών, την Unione forense per la tutela dei diritti dell’uomo (Ρώμη), το Rechtsanwaltskammer του Βερολίνου, τον Δικηγορικό Σύλλογο του Λουξεμβούργου, τον Δικηγορικό Σύλλογο της Γενεύης, τον Δικηγορικό Σύλλογο του Άμστερνταμ, τη Διεθνή Ένωση Δικηγόρων (UIA) και το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (IDHAE), τα μέλη του οποίου είναι μέλη των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών νομικών ενώσεων που αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παρουσιάζεται κάθε χρόνο σε μια πόλη με τη φιλοξενία ενός από τα Ινστιτούτα-μέλη.

 

Είναι το παλαιότερο και πιο διακεκριμένο βραβείο που απονέμεται σε δικηγόρο στον κόσμο, μνημονεύοντας τη μνήμη του Γάλλου δικηγόρου Ludovic Trarieux (1840-1904), ο οποίος, μεσούσης της υπόθεσης Dreyfus στη Γαλλία, το 1898, ίδρυσε την Ένωση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη », διότι, όπως είπεΔεν ήταν η υπόθεση μόνο ενός ανθρώπου που έπρεπε να τύχει υπεράσπισης, αλλά πίσω από αυτή ο νόμος, η δικαιοσύνη, η ανθρωπότητα ».

 

Το πρώτο βραβείο απονεμήθηκε στις 29 Μαρτίου 1985 στον Νέλσον Μαντέλα ενώ βρισκόταν στη φυλακή. Παρουσιάστηκε επίσημα στην κόρη του, Ζενάνι Μαντέλα Νλαμινί, στις 27 Απριλίου 1985, μπροστά σε σαράντα προέδρους δικηγορικών συλλόγων και ενώσεων από την Ευρώπη και την Αφρική. Ήταν το πρώτο βραβείο που δόθηκε στον Μαντέλα στη Γαλλία και το πρώτο σε όλο τον κόσμο που δόθηκε από δικηγόρους. Στις 11 Φεβρουαρίου 1990 απελευθερώθηκε ο Νέλσον Μαντέλα. Από τότε αποφασίστηκε να απονεμηθεί και πάλι το βραβείο.

 

1985: Nelson MANDELA (South Africa)

1992: Augusto ZÚÑIGA PAZ (Peru) †

1994: Jadranka CIGELJ (Bosnia-Herzegovina)

1996 Nejib HOSNI (Tunisia) and Dalila MEZIANE (Algeria).

1998 ZHOU Guoqiang (China)

2000 Esber YAGMURDERELI (Turkey)

2002 Mehrangiz KAR (Iran)

2003 Digna OCHOA and Bárbara ZAMORA (Mexico)

2004: Akhtam NAISSE (Syria)

2005: Henri BURIN DES ROZIERS (Brazil)

2006: Parvez IMROZ (India)

2007 : René GÓMEZ MANZANO (Cuba)

2008 : U AYE MYINT (Burma)

2009 : Beatrice MTETWA (Zimbabwe)

2010 : Karinna MOSKALENKO (Russia)

2011 : Fethi TERBIL (Libya)

2012 : Muharrem ERBEY (Turkey)

2013 : Vadim KURAMSHIN (Kazakhstan)

2014 : Mahienour el-MASSRY (Egypt)

2015 : Waleed Abu al-KHAIR (Saudi Arabia)

2016: WANG Yu (China)

 

 

 

 

haut de la page
Top of the page

 

Click here to close this window